«Spider-man: No Way Home» Greek Review
- pfccy
- Dec 17, 2021
- 6 min read
To review μετά από ένα σημείο περιέχει spoiler στο οποίο θα ξαναγίνει υπενθύμιση να μην προχωρήσετε αν δεν έχετε δει την ταινία.
Καταρχάς να πω ότι η ταινία ήταν ότι περίμενα, δεν απογοήτευσε, εν αντιθέσει με ενθουσίασε ακόμα περισσότερο. Απόλαυσα την ταινία στην πρεμιέρα, σε μία γεμάτη αίθουσα και αυτό έκανε την εμπειρία ακόμα καλύτερη. Η ταινία δεν μπορεί να κριθεί σαν όλες τις άλλες ταινίες εκεί έξω, διότι προσφέρει ένα πακέτο συναισθημάτων στον θεατή που σπάνια συναντάται σε μια τόσο καλά συμπυκνωμένη μορφή. Είναι μία εμπειρία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel που δεν μπορεί να προσφέρει κανένα άλλο Studio αυτή την στιγμή, αφού κακά τα ψέματα (όσο και αν μου αρέσουν όλων των ειδών οι ταινίες) εν καιρώ πανδημίας ο Spiderman δείχνει να «ανάστησε» τις κινηματογραφικές αίθουσες και είναι η μόνη ταινία η οποία μπορούσε να το καταφέρει.
Ήταν η καλύτερη live action Spider-Man ταινία που έχει κυκλοφορήσει, και η ταινία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel που κατάφερε να με «ανεβάσει» σε ένα τρένο συναισθημάτων, μετά τις ταινίες «Avengers Infinity War » και «Avengers Endgame».
Το «Spider-Man: No Way Home» έπρεπε να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες των θαυμαστών, να σταθεί μόνο του ως συνέχεια και ολοκλήρωση της τριλογίας του Tom Holland, να τα βγάλει πέρα απέναντι σε ενθουσιασμό, φήμες, την κινηματογραφική ένταξη του multiverse στο MCU, αλλά και την αποκάλυψη της ταυτότητας του Peter. Έπρεπε να σηκώσει πολύ μεγάλο βάρος και μπορώ με ευχαρίστηση να πω ότι τα κατάφερε εξαιρετικά.
Η ταινία ξεκίνα δευτερόλεπτα μετά το τέλος του «Far From Home», όπου η ταυτότητα του Peter ως Spider-Man έχει αποκαλυφθεί αναστατώνοντας τη ζωή του, αλλά και τον περίγυρό του. Στην προσπάθειά του να διορθώσει κάπως τα πράγματα αποφασίζει να ζητήσει τη βοήθειά του Doctor Strange, χρησιμοποιώντας ένα ξόρκι που θα κάνει τους πάντες να ξεχάσουν ποιος είναι. Όμως τα πράγματα στραβώνουν ξανά και γνωστοί αντίπαλοι του ήρωα από άλλες παλαιότερες ταινίες εμφανίζονται ξαφνικά.
Το «No Way Home» έχει τόσα πολλά θέματα να διαχειριστεί, που είναι πάρα πολύ εύκολο να χαθεί μέσα στον εαυτό του και τελικά να μην αποδώσει σε κανένα κομμάτι του. Αλλά όχι απλά καταφέρνει να βρει μία ισορροπία, καλύπτει τα πάντα καταπληκτικά. Σημαντικότερο κομμάτι όλων όμως είναι ότι δεν ξεφεύγει ποτέ από την ιστορία του Peter Parker. Παρά το Multiverse, τον Doctor Strange, τους πολλαπλούς εχθρούς, καταφέρνει να μείνει επικεντρωμένο εκεί. Οι κακοί είναι απολαυστικοί, αν και ουσιαστικά έχουν δεύτερο ρόλο, παίρνουν αρκετό screen time, όσο χρειάζεται για να διατηρηθούν οι ισορροπίες.
Μετά από δύο αυτόνομες ταινίες και διάφορες crossover εμφανίσεις, ο Peter γνωρίζει τώρα ποιος πρέπει να είναι ως ήρωας. Καλείται να ανταπεξέλθει στα δύσκολα κομμάτια του υπερ-ηρωισμού, τα πιο σκοτεινά στοιχεία, που μπορούν να σε παρασύρουν να χάσεις τον εαυτό σου και να διαλύσουν τα πιστεύω σου. Τα πράγματα σοβαρεύουν και η απάντηση στα προβλήματα και τα συναισθήματά του δεν είναι πάντα καθαρή, εύκολη ή και ηθική. Έρχεται αντιμέτωπος με τον εσωτερικό εαυτό του και το μέλλον του.
Μέσα στην τρελή δράση και τα ακατάπαυστα γεγονότα, ο Peter συνεχίζει να εξελίσσεται, να μαθαίνει και μέσα απ' όλα μας υπενθυμίζει γιατί είναι ένας από τους πιο αγαπημένους σούπερ ήρωες που υπάρχουν, και από αυτούς που είναι πιο κοντά στην κοινό. H iστορία του παραμένει προσωπική και προσγειωμένη, παρόλο που έχει διαστάσεις πολλών συμπάντων. Ο Tom Holland κάνει, μια ακόμη φορά, φανταστική δουλειά ως Peter οδηγώντας τον χαρακτήρα από μια πληθώρα συναισθημάτων, με αληθοφάνεια και προσοχή.
Αν δεν έχετε δει τις σειρές της Marvel αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα δείτε το multiverse στο MCU. Η ταινία είναι ένα τεράστιο βήμα για το MCU, βάζοντας τις βάσεις για πολλές μελλοντικές ιστορίες, με νέες δυνατότητες και εχθρούς. Κάτι που αναμένεται να δούμε και στο «Doctor Strange: Multiverse of Madness». Ο Benedict Cumberbatch επιστρέφει στον ρόλο του Dr.Strange και οι fans του θα τον ευχαριστηθούν αρκετά, αν και παρά το ταλέντο και την χαρισματικότητα του Cumberbatch, ποτέ δεν κλέβει την παράσταση από τον Peter.
Μέσω του multiverse έρχονται στην οθόνη μας γνωστοί αντίπαλοι του ήρωα, όλοι από προηγούμενες ταινίες. Στο επίκεντρο αυτών βρίσκονται οι Doctor Otto Octavius του Alfred Molina και ο Green Goblin του William Daffoe από τις ταινίες Spider-Man του Sam Raimi. Όπως και ο Electro του Jamie Foxx από το The Amazing Spider-Man 2. Το αξιοσημείωτο εδώ, είναι πως δεν εισέρχονται στην ταινία ως απλοί αντίπαλοι, ως ένα φθηνό κόλπο νοσταλγίας, αλλά έχουν τον χρόνο και το σενάριο να ξαναζωντανέψουν και να συνεχίσουν για λίγο την πορεία τους. Δεν είναι καρικατούρες τους παρελθόντος, αλλά ολοκληρωμένες προσωπικότητες, παρόλο που δεν είναι η ταινία τους. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν την ευκαιρία να μας θυμίσουν γιατί διαθέτουν ξεχωριστή και αναγνωρίσιμη θέση. Βοήθεια σε όλο αυτό έχουν οι άριστες ερμηνείες των παλιών ηθοποιών καθώς όλοι είναι εξαιρετικοί. Ο Jon Watts, σκηνοθέτης της ταινίας δείχνει να ωρίμασε μαζί με όλο το καστ μέσα από την τριλογία του Tom Holland.
Εδώ υπενθυμίζω ξανά ότι θα ακολουθήσουν spoiler και θα ήταν καλύτερο να μην συνεχίσετε αν δεν έχετε δει την ταινία...
Ναι.. οι Tobey Maguire και Andrew Garfield είναι στην ταινία και φέρνουν νοσταλγία και ενθουσιασμό με τις εξαιρετικές τους ερμηνείες. Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στον Andrew Garfield ο οποίος δέχτηκε αρκετή κριτική για τις ταινίες του, όμως για εμένα ήταν αρκετά καλός αφού μας πρόσφερε μία πιο ανθρώπινη μορφή του Peter Parker. Στο «No Way Home» έχει το απόλυτο Redemption σε μία από τις πιο συναρπαστικές σκηνές της ταινίας ενώ η όλη παρουσία των δύο Spiderman ήταν αρκετά καλογραμμένη.
Η επιστροφή του Tobey Maguire ήταν επίσης κάτι που ξύπνησε σε όλους το παιδί μέσα τους και νιώθαμε σαν να είμασταν πίσω στα 2000s όταν κυκλοφόρησαν οι ταινίες του. Το ότι δεν κάνουν μόνο σύντομα cameo αλλά έχουν ένα σοβαρό ρόλο στην ταινία είναι κάτι που μου άρεσε πολύ ενώ φέρνουν αρκετά στοιχεία από τις ταινίες τους στο «No Way Home», οπότε ένας μαραθώνιος από όλες τις ταινίες Spiderman πριν το «No Way Home» τώρα είναι εφικτός.
οι κακοί που εμφανίστηκαν είχαν λογικά κίνητρα ενώ η ταινία μας κάνει να τους συμπονούμε. Ωστόσο ο κακός που έκλεψε εντελώς την παράσταση ήταν ο Green Goblin του Willem Defoe, ο οποίος είναι ακόμα πιο μοχθηρός από όταν τον είχαμε δει πριν δύο δεκαετίες.
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ της πλοκής του «No Way Home» και της πλοκής του 'Spider-Man: Into the Spider-Verse' όσον αφορά τη χρήση χαρακτήρων από διαφορετικά σύμπαντα. Αλλά η Marvel φρόντισε έτσι ώστε να είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Τα αστεία της ταινίας είναι τις περισσότερες φορές πετυχημένα, ίσως όμως να έπρεπε να μην υπάρχουν τόσα πολλά, καθώς κάποιες φορές χαλούσαν το αίσθημα της σκηνής.
Ακόμη ένα spoiler είναι επιστροφή του χαρακτήρα του Daredevil τον οποίο υποδύεται και στην ομώνυμη σειρά του Netflix ο Charlie Cox, η επιστροφή του επιβεβαίωσε όσα είχε πει πρόσφατα ο Kevin Feige.
Κάθε ταινία του Spider-Man έχει μια κοινή ιστορία, μέσα από την οποία ο χαρακτήρας ωριμάζει στον ήρωα που οραματίζονταν οι Stan Lee και Steve Ditko πριν από πολλά χρόνια. Όλοι χάνουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο και αυτή η καθαρτική στιγμή τους κάνει να ωριμάσουν μέσα από τον πόνο τον οποίο περνούν.
Όταν ο Peter Parker του Tom Holland χάνει την θεία May, έναν από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους, είναι κοντά στο να τα παρατήσει. Αλλά τόσο ο Tobey όσο και ο Andrew μοιράζονται τις ιστορίες τους για το πώς έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και γιατί εξακολουθούν να αισθάνονται ένοχοι γι' αυτό. Στην περίπτωση του Maguire, έχασε τον θείο Ben ενώ ο Spider-Man του Andrew Garfield έχασε την Gwen Stacy σε εκείνη την εμβληματική σκηνή που μας στεναχώρησε αλλά εφτά χρόνια μετά έχει το redemption του. Τα interactions μεταξύ των τριών Spider-Man είναι εξαιρετικά, τόσο όσο αφορά τις μάχες αλλά και τους διαλόγους. Το τέλος μου άφησε μία γλυκόπικρη αίσθηση αφού ο Peter τα έχασε όλα, η MJ και ο Ned, όπως και όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν τον θυμάται. Θα έχει αρκετό ενδιαφέρον να δούμε που θα οδηγηθεί τώρα ο Peter…ενώ περιμένουμε και έναν live action Miles Morales μετά το hint που έδωσε ο Electro του Jamie Foxx.
Συμπερασματικά αυτή είναι η καλύτερη ταινία δράσης Spider-Man, διότι κατάφερε να συνδυάσει στοιχεία από τρεις διαφορετικές γενιές χωρίς να δημιουργεί χάος. Ο Kevin Feige έχει στα χέρια του άλλη μια υπερπαραγωγή η οποία σου προσφέρει μία ανεπανάληπτη εμπειρία στην αίθουσα του κινηματογράφου.
Το «No Way Home» δεν είναι απλά ένα sequel ή μια ακόμα σουπερ ηρωική ταινία. Είναι ένα event, που πιθανότατα δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ. Παρά το βάρος των θεμάτων που κουβαλάει, δεν χάνει ποτέ το focus του και ότι πάνω απ' όλα βρίσκεται ο Peter Parker/Spider-Man. Χρησιμοποιεί τη νοσταλγία με τιμή, προσοχή και αγάπη και όχι ως ένα φθηνό κόλπο για να φέρει θεατές στις αίθουσες. Θα συγκινήσει, θα ενθουσιάσει, θα σας κάνει να δακρύσετε, θα σας εκπλήξει και θα μείνει αξέχαστo. Το «Spider-Man: No Way Home» με ευκολία κατέχει την πρώτη θέση ως η καλύτερη ταινία του ήρωα.
Βαθμολογία 90%
Όσο αφορά τις post credits σκηνές υπάρχουν δύο, η πρώτη ακολουθεί τον Venom μετά την credits σκηνή του Venom: Let There Be Carnage στην οποία μεταφέρθηκε στον σύμπαν του MCU. Η σκηνή μας δείχνει ότι έτσι όπως ήρθε… έφυγε αφήνοντας πίσω του όμως λίγη από την γλίτσα του Venom οπότε όλα δείχνουν ότι θα έχουμε Venom και στο MCU χωρίς αυτός να είναι απαραίτητα ο Tom Hardy.
Η δεύτερη σκηνή είναι ουσιαστικά ένα teaser για το Doctor Strange: Multiverse of Madness κάτι που ίσως συζητήσω σε άλλο βίντεο.
Σας ευχαριστώ που παρακολουθήσατε το Review αν μπορείτε αφήστε ένα Like και Subscribe στο κανάλι και ακολουθήστε τις σελίδες Unpezables που υπάρχουν κάτω στην περιγραφή του βίντεο.
Παντελής Παντελή
Comments